In de OFF-voorstelling I have missed you forever worden vergeten stemmen, verhalen en perspectieven naar het toneel gebracht in een theatrale herdenkingsdienst. Geïnspireerd door de thematiek van deze voorstelling, schreef Naomi Grant dit gedicht.
In vergetelheid
De namen zijn we kwijt
ingehouden door kelen
die op slot waren gedraaid
ingeslikt, verteerd
gehaald door het slijk
rioolbuizen door gestroomd
dieper gezakt
dan de zeebodem
opgelost
verlost van onwetendheid
de namen zijn we kwijt
verloren door stemmen
die hen niet uit wilden spreken
door handen die vertikten
met een pen hun letters te tekenen
de kennis van de schoonheid
van pure zielen
wilden ze ons ontnemen
alsof zij een vloek
alsof zij nooit goed genoeg
om een geschiedenis te delen
we kunnen niet vergeten
toch vergaan in vergetelheid
maar
hun bestaan wordt nog altijd
gefluisterd tegen de bomen
die over honderd jaar nog zullen dromen
over de wegen die zij bewandeld hebben
met de bladeren gaan hun verhalen
mee met de wind
worden uiteindelijk één
met de aarde
die kriebelt onder onze voeten
iedere lente
zien we de verhalen opnieuw groeien
iedere herfst
zou je ze tussen je tenen kunnen voelen
nieuwe melodieën rijzen met de zon
liederen in C majeur
worden gezongen door hen
waarvan de huidskleur
geen maatstaf meer is
voor hoe luid
de stilte zal klinken
‘anders’ liefhebben is nooit een vloek geweest
jezelf laten zien
precies zoals je bent
was een schreeuw van de planeet
af en toe schreeuwt de Aarde nog steeds
maar op momenten van wanhoop
wordt ze gesust
omhelsd
de namen zijn we kwijt
betekent niet dat we hen niet kunnen eren
op het pad dat we zelf creëren
bezaaid met liefde
hoop, licht, vrijheid
voor hen
voor onszelf
voor nu
naar altijd
alleen de namen zijn we kwijt
alleen de namen
zijn we kwijt
Noami Grant
Naomi Grant is een persoonlijke, motiverende, soms shockerende, docerende en altijd eerlijke schrijvende performer. Ze praat graag over onderwerpen waar men niet graag over praat. Haar teksten zetten aan tot nadenken en dialoog, want Naomi vindt, om met Michael Jackson te spreken, “To heal the world, we first have to heal ourselves”.
Foto: Colin Hill Imagery